Online gamen neemt toe

Nederlanders gamen steeds vaker. De gemiddelde tijd die Nederlanders besteden aan computerspellen is de afgelopen twee jaar met 70 procent toegenomen. Dat blijkt uit het Nationaal Gaming Onderzoek 2011. Het onderzoek is uitgevoerd door marktonderzoekbureau Newzoo en bevat niet alleen cijfers voor Nederland. Ze ondervroegen voor het onderzoek 20.000 mensen uit tien landen. Het onderzoek staat niet online maar enkele resultaten zie je hier. In 2009 speelden Nederlanders gemiddeld 2,9 uur per week computerspelletjes, nu is dat 4,5 uur per week, aldus de NOS. De stijging komt vooral door de sterke groei van het gamen op telefoons, tablet-pc's en sociale netwerken als Facebook en Hyves. Deze vormen van games zijn verantwoordelijk voor een kwart van de totale Nederlandse gametijd. De tijd die we aan internetten besteden, steeg inmiddels met tien procent naar tien uur per week. Online gaming neemt twintig procent van deze tijd in beslag en we doen dat het liefst op sites met gratis spelletjes.

We zien dus een toename van gamen, maar heeft dat ook negatieve effecten? Tony van Rooij verrichtte hier onderzoek naar. Hij voerde dit uit onder begeleiding van de afdeling Maatschappelijke Gezondheidszorg van het Erasmus MC. De feiten: Zo'n 1,5 procent van de jongeren tussen 13 en 16 jaar zegt dat ze verslaafd zijn aan online gamen. Dat zijn 12.000 kinderen. De verslaafde jongeren zijn gemiddeld bijna acht uur per dag online aan het gamen. Hierdoor slapen ze te weinig en verwaarlozen ze hun huiswerk. De gamers zijn vrijwel allemaal jongens en tweederde van hen zit op het vmbo. De verslaafde gamers hebben vaker dan andere gamende jongeren last van depressies. Ook eenzaamheid, een negatief zelfbeeld en sociale angst komen wat vaker voor bij verslaafde gamers dan bij niet-verslaafde gamers. Met die kanttekening dat gamers die in het echte leven en online goede vrienden hebben minder last van negatieve gevoelens. Van Rooij roept iedereen die een rol kan spelen in het voorkómen van online gameverslaving op om zijn verantwoordelijkheid daarin te nemen. “Met de opgedane kennis kunnen producenten van online videogames bijvoorbeeld hun klanten beter ondersteunen. Naar aanleiding van deze resultaten zouden ook ouders het spelgedrag van hun kinderen in de gaten moeten houden en zich meer verdiepen in wat online gamen inhoudt. Tieners zouden zelf beter kunnen bijhouden hoeveel tijd ze aan het gamen besteden.”, aldus Van Rooij op  Mediawijzer.net.

Amerikaans onderzoek laat een veel positiever resultaat zien, maar hanteert een andere invalshoek Uit een studie die uitgevoerd is door de University of Texas en de University of Southern California blijkt dat online gamen met familie goed is voor de sociale ontwikkeling (Let wel, dit kan alleen bij games voor meerdere spelers). Volgens de auteurs kan het samen online spelen van een game met familie de communicatie tussen familieleden positief beïnvloeden. Het alleen (en online) spelen van een game kan de communicatie tussen familieleden bemoeilijken. Altijd zijn dus het doel, de context en de individuele karakteristieken van de speler bepalend voor het optreden van problemen, maar wat het laatstgenoemde onderzoek wel benadrukt is dat ouders zich zouden moeten verdiepen in de online games die hun kinderen spelen. Diegene die het als een familie speelden merkten verbeteringen in de communicatie, waar diegene die het niet samen speelde het tegenovergestelde opmerkten, aldus het onderzoek.

In 2010 kwam Effecten van games uit in de onderzoeksreeks van Kennisnet. Het onderzoek behandelde vooral de inpasbaarheid van games in het onderwijs (zie eerdere artikelen op dit blog), maar kwam ook met andere opmerkingen. Waarom vinden kinderen gamen toch zo leuk? In een onderzoek bij tien- en dertienjarige kinderen werden verschillende redenen gevonden. Uitdaging stond als reden op nummer 1 en competitie op nummer 2. Naast de positieve effecten van gamen (motivatie, bevordering complexe cognitieve functies), is de algemene veronderstelling dat er ook negatieve effecten door gamen kunnen optreden. Een voorbeeld hiervan is agressief gedrag. Ook gameverslaving is één van die negatieve effecten, die hier wordt genoemd.

Uit alle onderzoeken blijkt steeds weer dat ouders en opvoeders (docenten, jeugdhulpverleners, etcetera) er goed aan doen gamen niet zonder meer af te wijzen. Verdiep je in de de games die (je) kinderen spelen. Stel grenzen. Weet waar je over praat, oordeel niet te snel en probeer het bespreekbaar te maken thuis, in de klas …

In de Mediatheek kun je literatuur over gaming en games lenen en er zijn ook websites waar je informatie kunt vinden. Hoewel ik de literatuur onder verslaving heb geplaatst, benadrukken alle auteurs toch ook de positieve kanten van het gamen en leggen zij ook de nadruk op opvoeden.
Kijk ook onder meer op: Weetwatzegamen, Internetopvoeding van Martine Delfos, Dossier Mediaopvoeing, Mijnkindonline en vragen aan een team van deskundigen kun je stellen op Mediaopvoeding.nl.