Wat te doen? Op papier lijkt alles altijd in orde. Mobieltjes mogen niet in de les, anders moet de leerling het mobieltje inleveren. Veel leerlingen straf je daar niet zo erg mee, ze hebben altijd nog wel een tweede – minder gelikte versie – liggen. De TuBantia van 30 mei stelt dit ook. “Op papier ziet het er goed uit. De praktijk is anders. Het is beslist niet zo dat elke leerling die zijn mobiel uit de tas trekt gelijk zijn telefoon mag inleveren. Ondanks de regels is het uiteindelijk de docent zelf die bepaalt hoe ernstig de overtreding is. En daar zit ook de grootste onduidelijkheid. Er zijn zelfs lessen, zoals het vak Multimedia op het Twickelcollege, waarin het gebruik onder voorwaarden is toegestaan.” Datzelfde zie je bij ons in de Mediatheek. De ene docent gebruikt YouTube, de ander vindt dat de mediatheekmedewerkers de leerlingen moeten verbieden om YouTube te raadplegen. (Positief) beleid is er niet. Radio 1 laat leerlingen aan het woord en geeft een idee over hoe de leerlingen omgaan met dit grijze gebied.
Ik kan het niet vaak genoeg zeggen. Iedereen is op elkaar aan het wachten. Managers willen hun onderwijzend personeel niet overladen met bijscholing op dit terrein. Docenten willen zich over het algemeen niet verbinden aan de nieuwe media, ook niet in positieve zin door mobieltjes te gebruiken in de les ("dat is niet mijn terrein"). De overheid legt de bal bij het onderwijs. Mediacoaches komen alleen in beeld bij de excessen en mogen op ouderavonden de onrust proberen weg te nemen. Eén van de tien aanbevelingen uit het bovenstaande rapport stelt: Betrek ouders, jeugd en personeel bij het beleid en ik denk dat dat heel juist is.
Rest mij nog te zeggen dat we op de Vrijeschool Zutphen VO in het ICT-overleg nu eindelijk een internetprotocol en gedragsregels aan het vaststellen zijn. Met de ervaringen van dit onderzoek in het achterhoofd moeten protocollen geen papier blijven, maar zij moeten gaan leven bij ouders, leerlingen en personeel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten